Doctor Zhivago

Doctor Zhivago (1965) - 8/10. Finally, when they could stand it no longer, they began doing what every army dreams of doing... They began to go home. That was the beginning of the Revolution.











Kvikmyndaútgáfa af frægu skáldsögu Boris Pasternak. David Lean er leikstjóri myndarinnar og finns mér hann skemmtilegur leikstjóri. Hann hefur meðal annars gert myndirnar The Bridge on the River Kwai, The Brief Encounter og Lawrence of Arabia. Þessar myndir er allt gamlar en ég verð að segja að þær hafa elst hrikalega vel. Ég myndi eiginlega segja að myndir Lean eldast best af öllum myndum. Þær líta einhvern veginn svo nútimalegar út, myndatakan er svo hrein og lítirnir ekkert daufir.













Skáldsagan og myndin rekur sögu og staða Rússlands á áhugaverðasti tímabil landsins (tímabilið fyrir/eftir Bolshevíka-byltinguna). Við fylgjum Doctor Zhivago (leikin af Omar Sharif) í gegnum þennan óróatíma í sögu Rússlands. Frásögnin hefst rétt áður en WWI skellur á, en á þessum tíma eru Bolshevíkar að styrkjast. Zhivago er svona semi-aðalsmaður og er sýnt hvernig hann lifir góðu lífi á meðan almenningur lifa við slæm kjör. Scenery myndarinnar er óvenjulegt, fallegt og lúmst creepy (enda er fátt tengt Rússlandi sem er ekki amk pínu creepy). Myrkar, kaldar borgir Rússlands og einkennilega arkitektúr þess útbúa umhverfi Doctor Zhivago. Og snjór... mikið af snjó. Ég hef ekki oft spekúlerað úti búninga fólks í myndum en ég tók vel eftir þeim hér og mér fannst búningarnir geðveikt töffir. Yeah...













Áður en WWI hefst er sýnt hvernig lögregluyfirvöld brjóta niður friðsamlegar göngur Bolshevíka og skilja tugi manna eftir látnir. David Lean sýnir okkur ekki beint hvernig þeim er slátrað en myndavélin fókuserar á andlit Omar Sharif sem stendur á svölum og hörfir yfir hryllingin. Omar Sharif sýnir hér sterkan leik og sorg í bland við reiði má sjá útfrá andlitstjáningu hans. Þannig gerum við okkur grein fyrir það sem er að gerast og er þetta mjög sterkt atriði í myndinni. Af þeim David Lean myndum sem ég hef séð myndi ég segja að myndatakan er mest experimental í þessari.













WWI skellir svo á og fer Zhivago til austurvigstöðvanna sem herlæknir. Er hér greinilega sýnt hversu hörmulegar austurvigstöðvarnar voru þar sem Rússneskir hermenn lifa í miklum hryllingi. Er sýnt hvernig þeir sitja í skotgrafir umlyktir snjó um miðja vetur, og mennirnir eru svo bláir/gráir að þeir líta út eins og draugar eða lík. Þar sem að aðstæðurnar voru svona shitty þá labba þessir draugar burt frá vígstöðvunum eftir áróður Bólshevíka.












Stríðið lýkur svo og Doc Zhivago snýr heim til konuna og börnin sín. En allt er breytt. Bolshevikar hafa sigrað og ný samfélagsskipun ríkir. Allir lífa við mikla fátækt og þeir sem voru ríkir fyrir byltingu eða þeir sem eru menttaðir lífa líka við þessi slæmu kjör (Zhivago+fjölskylda einnig). Narrator myndarinnar er hálfbróðir Zhivago (leikin af Alec Guinness (ol' school Obi-Wan Kenobi)) og er hann Bolshevika-lögreglumaður og hann poppar upp á ca 25-mínútna fresti. Hvert skipti sem hann poppar upp fær myndin hálf-creepy, hálf-súrrealistiskt vibe. Fjölskyldan lifir við shit kjör og hún ákveður að engin framtíð sé í borginni. Zhivago planar þá að flytja upp í hálendi Úralfjalla og stunda þar sjálfsþurftarbúskap. Fjölskyldan fer þá öll saman í mikla lestarferð um Rússland. Á þessa ferð er sýnt hvernig bæir og þorp hafa verið brennd niður á meðan það fólk sem lifur í þorp sem hafa ekki verið brennd niður lifa við slæm kjör, hræðslu og vonleysi.













Zhivago er svo rænt af Partisan kómmunistum og þarf hann að fylgja þeim um Úralfjöllin þar sem þeir brjóta niður ýmiss konar uppreisnir. Atriðið þegar honum er rænt er mjög flott tekið upp en þá er Zhivago að ferðast um auðan veg umlukin skóg og ríkir mikil þögn. En alltíeinu með skemmtilega myndavélafærslu er sýnt hvernig Partisanarnir umlykja honum frá skóginum úr báðum áttum. Vera Zhivago hjá Partisönunum gefur okkur sjónarhorn innan frá röðum Bolshevika. Hann nær samt að flýja frá þeim og lendir í alls konar fokki það sem eftir er af myndinni.













Þó að Omar Sharif er í fókus myndarinnar þá stelur Rod Steiger algjörlega myndina í hvert sinn sem hann poppar upp sem ógeðið Komarovsky (svipað og Orson Welles í The Third Man). Myndin er kringum 200 mínútur en þrátt fyrir það finnur maður aldrei fyrir neina þreyttu enda stórmerkileg saga hér á ferð.

Inside Man

Inside Man (2006) - 8/10. Sorry to interrupt you, Mister Mayor, but there's an old American saying: When there's blood on the streets, somebody's gotta go to jail.











Spike Lee mynd um bankarán og gíslatöku með Cliwe Owen og Denzel Washington í aðalhlutverkum. Myndatakan er kreatív og Spike Lee notar sitt dæimgerða skot við einu tilviki þegar einn karakter fer að svífa á tilfinningaríka stund. Spike Lee lætir oft fólk svífa á tilfinningaríkum stundum. Það sem maður tekur sérstaklega eftir er hversu fjölbreyttir allir karakterarnir eru þegar kemur að húðlit og kynþátt. Enda er Spike Lee frægur fyrir að klaga yfir hversu "hvítt" Hollywood er og hversu "hvítar" myndirnar eru. Sagan er sterk og spennandi og leikstjórn Spike Lee er frábær.

Highlander

Highlander (1986) - 5/10. He's a Highlander, by God, and the last sound he hears should not be that of a wailing woman!














Highlander er svona fantasy action mynd sem hefur áunnið sér ágætt cult status. Ég hef séð brot úr sjónvarpsþáttunum en mér leist ekkert á þá.En þar sem þessi mynd er með ágæta einkunn á imdb (fyrir action mynd) og þeirri staðreynd að hún spawnaði sjónvarpsþáttaröð þá ákvað ég að sjá hana. Það sem maður uppgötvar fyrst í byrjun er hversu skrýtin og kjánaleg myndin er. Action atriðin meika lítið séns og eru hálf-kjánaleg. Mikið er um tímaflakk þar sem myndin á sér stað annaðhvort í 1980s New York eða hálendi Skotlands fyrir 600 árum síðan. Þó að myndin eigi sér stað á tveimur mjög svo mismunandi tímaskeiðum þá eru allir bardagar sverðabardagar. Söguþráðurinn er þannig að hópur fólks eru ódrepanlegir en þetta fólk getur bara drepið hvort annað (og eina leiðin til þess að drepa svona gaur er með því að höggva hausinn af með sverði). Mér fannst þessi mynd minna mér á myndum eins og They Live!, Repo Man og Brazil. Þetta eru allt 80s myndir þannig að kanski notuðu þeir svipaðar myndavélar með svipaðri myndgæði or something. Það eru allavega ekki nein önnur bein tengsl milli myndanna.

Það sem er mest áberandi með kvikmyndatökunni er að "krana-myndataka" er mikið notað. Hefðbundinn séna væri að tveir karakterar tala saman labbandi og svo alltíeinu svífur kameran upp í loftið og sýnir þá labba í burtu. Mér fannst myndatakan skemmtileg og sum skot er mjög góð (eitt úr lokabardaga karakter Sean Connery til dæmis). Mér fannst leikur Cristopher Lamberts passa mjög vel saman við steikta og furðulega þema myndarinnar. Tónlistin er öll eftir Queen. Ég hata Queen. Þetta ýkta Broadway sjitt hjá þeim passaði alls ekki inn í myndina og gerði hana miklu verr. Mér hefði fundist Georgio Moroder tónlist eða eitthvað í átt að Blade Runner stefið passa betur við.

Police Story + Man Bites Dog

C'est arrivé près de chez vous (1992) - 8/10. Belgisk mockumentary um fjöldamorðingja. Myndin er mjög skondin og tekst henni mjög vel að fá mann að hlæja þrátt fyrir að umfjöllunarefnið er mjög hrottalegt. Myndin byggir upp mjög sérstakt atmosphere þar sem manni finnur fyrir viðbjoð gegn atriðum þar konum er nauðgað og smákrökkum myrt en svo mínútu seinna fer maður að hlæja yfir bröndurum hjá þessum morðingja.

Ging chat goo si (1985) - 7/10. Brjáluð Jackie Chan action mynd frá Hong Kong. Jackie Chan leikstýrir myndina og hann gerir það vel. Bardagaatriðin eru frábær og meðal þau albestu sem maður hefur séð. Húmorinn gengur líka alveg upp.